Entschema hond
Bij de fokker heeft de pup als het goed is rond 6 weken
leeftijd de puppyenting gehad. Op 9 a 10 weken en tussen de 12 en 13 weken
krijgt uw hond nog twee entingen. De tijd tussen de verschillende vaccinaties
is steeds 3 á 4 weken. Door de herhaalde entingen wordt het immuunapparaat van
de hond geprikkeld om langdurig voor voldoende afweer te zorgen. Hierna is
jaarlijkse hervaccinatie voldoende.
Voor extra zekerheid kan er op 16 weken nogmaals tegen de ziekte van Weil en Parvo gevaccineerd worden. Dit is van belang voor gevoelige rassen, voor rassen die altijd en overal zwemmen en voor honden waarvan aan de afweer getwijfeld wordt (bijvoorbeeld omdat ze al ziek geweest zijn of bij een minder goede fokker vandaan zijn gekomen). Als de hond een jaar is, krijgt hij de complete cocktailenting nogmaals. Hierna kan meestal volstaan worden met alternerend vaccineren (het ene jaar alleen ziekte van Weil, het volgende jaar de cocktail).
Tegen kennelhoest vaccineren we alleen in risico situaties. De meeste pensions waar uw hond in de vakantie uit logeren gaat eisen deze enting. Door de verhoogde stress en de vele honden in pension is een kennelhoestuitbraak daar reëel. Ook tijdens puppycursus kan uw hond makkelijk kennelhoest opdoen. In deze gevallen is de enting dus noodzakelijk om de hond zo optimaal mogelijk te beschermen.
Hondsdolheid (rabiës) komt in Nederland niet voor. Voor reizen naar het buitenland (ook voor een dagje Antwerpen!) is de enting tegen rabiës verplicht. Sommige vakantieparken eisen deze vaccinatie ook. Tijdig inenten (minimaal 3 weken voor vertrek) kan een hoop ellende voorkomen.
- 6 weken leeftijd: puppy enting
- 9 weken leeftijd: enting ziekte van Weil en Parvo, neusenting kennelhoest.
- 12 weken leeftijd: grote cocktail enting
Voor extra zekerheid kan er op 16 weken nogmaals tegen de ziekte van Weil en Parvo gevaccineerd worden. Dit is van belang voor gevoelige rassen, voor rassen die altijd en overal zwemmen en voor honden waarvan aan de afweer getwijfeld wordt (bijvoorbeeld omdat ze al ziek geweest zijn of bij een minder goede fokker vandaan zijn gekomen). Als de hond een jaar is, krijgt hij de complete cocktailenting nogmaals. Hierna kan meestal volstaan worden met alternerend vaccineren (het ene jaar alleen ziekte van Weil, het volgende jaar de cocktail).
Tegen kennelhoest vaccineren we alleen in risico situaties. De meeste pensions waar uw hond in de vakantie uit logeren gaat eisen deze enting. Door de verhoogde stress en de vele honden in pension is een kennelhoestuitbraak daar reëel. Ook tijdens puppycursus kan uw hond makkelijk kennelhoest opdoen. In deze gevallen is de enting dus noodzakelijk om de hond zo optimaal mogelijk te beschermen.
Hondsdolheid (rabiës) komt in Nederland niet voor. Voor reizen naar het buitenland (ook voor een dagje Antwerpen!) is de enting tegen rabiës verplicht. Sommige vakantieparken eisen deze vaccinatie ook. Tijdig inenten (minimaal 3 weken voor vertrek) kan een hoop ellende voorkomen.
Nieuw vaccin ziekte van weil
Het nieuwe jaar is net begonnen en dat is een mooi moment voor iets nieuws: wij introduceren een nieuw vaccin. Vanaf dit jaar vaccineren we met een nieuw vaccin tegen de Ziekte van Weil bij de hond. Dit is het Nobivac L4 vaccin van MSD Animal Health, deze biedt bescherming tegen 4 varianten van Leptospirose (Ziekte van Weil). Voorheen vaccineerde we uw hond jaarlijks met een vaccin van dezelfde fabrikant die tegen 2 varianten bescherming biedt. Het is dus als het ware een uitbreiding van het vorige vaccin. De bredere bescherming is noodzakelijk, aangezien de 2 nieuwe varianten steeds vaker worden aangetroffen in West-Europa.
Ziekte van Weil
Voorkomen
Leptospirose wordt veroorzaakt door bacteriesoorten (“leptospiren”) die over de hele wereld voorkomen. Er zijn diverse varianten van deze leptospiren. De varianten zijn niet diersoortspecifiek en kunnen meerdere diersoorten infecteren, o.a. honden, runderen, paarden, (wilde) kleine knaagdieren en de mens! Geïnfecteerde dieren scheiden de leptospiren uit via de urine en besmetten daarmee de leefomgeving. Via direct contact, via wondjes en intacte slijmvliezen, met de urine kan een dier besmet raken. Met name bij uitlaatplaatsen, grasvelden en stilstaand (zwem)water. Kleine knaagdieren, zoals muizen en ratten, kunnen de leptospiren verspreiden en instandhouden in de omgeving.
Verschijnselen
In sommige gevallen alleen algemene ziekteverschijnselen, zoals sufheid, verminderde eetlust, braken, diarree en koorts. Bij verergering van de verschijnselen: uitputting, dehydratie, spiertrillingen, gele slijmvliezen, hoesten, diarree, verhoogde bloedingsneiging, neurologische verschijnselen en ernstige nierproblemen.
Diagnose
Via bloedonderzoek kunnen antilichamen tegen de bacterie aangetoond worden of via bacteriekweek van bloed of urine (echter, duurt lang).
Behandeling
Intensieve medische zorg: antibiotica, infuus en symptomatische behandeling (zoals anti-braakmiddel, diarreeremmer, ontstekingsremmer). Bij niet gevaccineerde dieren met een ernstige leptospirose-infectie is de afloop vaak dodelijk!
Preventie en zoönose
Vaccineren: jaarlijkse hervaccinatie in maart/april, aangezien het vaccin gemiddeld een bescherming geeft van 9-12 maanden en het infectierisico het grootst is in de zomer en het najaar.
Besmette dieren kunnen mensen infecteren (“zoönose”), dus een goede bescherming tegen Leptospirose is heel belangrijk!
Wat betekent dit voor uw hond?
Bij de vaccinatie-bezoek van uw volwassen hond informeren wij u over het nieuwe vaccin. Uw hond krijgt de vaccinaties volgens het “normale” schema en voor een optimale bescherming van het nieuwe vaccin is 4 weken later éénmalig een herhaling nodig. Het jaar daarop verloopt de vaccinatie weer zoals voorheen, namelijk één vaccinatie-bezoek. Bij puppies zit het nieuwe vaccin en de herhaling al standaard in het vaccinatie-schema en hoeven niet extra gevaccineerd te worden.